Дівчина молода
Радо танцувала,
Де музыка грала,
То перша біжала.
Як вышла на поле
Дрібний овес жати,
Лем солнце загріло, —
Под строма сідати.
В холодку сідала,
Та Собі співала:
“Прийди, милый, прийди,
Овес покосити,
Я буду в холодку
Под страмом сидіти”.
Милый почул — пришол
И зачал косити,
Я дальше в холодку
Могла посидіти.
Косил милый овес,
А я позерала,
И на вечер танец
Йому обіцяла:
“Придешь, милый, в вечер,
Буду тя чекати,
Там зд хижом на выгоні,
Там буду стояти”.
Як он пришол, там мя нашол,
Де я му казала,
И на танец дуже скоро
С ним ся понагляла.
Пришли сме на танец,
Уж музыка грала,
Такой я ся с моим милым
До танцу пущала.
Я танцую дуже легко
И ся обертаю,
Мі так легко обертати,
Як пташку літати.
“А ты милый так танцуешь
Барз дуже помалы,
Тягашь ногы ты за собов
|
Як бы деревяны.
Посмоть ле ты милый,
Посмоть ту на мене,
Мі так легко танцувати,
Як молодой серні
У лісі скакати”.
“Не чудуйся, мила,
Же тяжко танцую,
Бо я брез день робил,
А ты лем сиділа.
Бо я тяжко робил,
Бо-м ти овес косил,
А ты у холодку
Лем собі співала.
А я тяжко робил,
Бо-м ти овес косил,
Ище-м из потока
Зимну воду носил.
Зимну воду носил,
Бо-с воду хотіла,
Але до потока
По ню не ходила.
Не піду я с тобов,
Мила, танцувати,
То ты мі не будешь
Веце доганяти.
Ани я не хочу
С тобов ся женити,
Бо кто же нам буде
Істи готовити
И лахы райбати,
Тебе не навчила
Нич робити мати.
Бо ты лем навчена
Дополудня спати,
А в вечер, с хлопцями
По танцох гуляти.
Глядай собі, глядай
Дурачка другого,
Я уж тя не хочу,
Будь мила здорова”.
|
